Voor de mensen die denken 'huh, komt ze naar huis?' Nee, sorry ik kom nog lang niet naar huis. Homecoming heeft daar niks mee te maken. Homecoming is de laatste thuis footballgame, en vaak komen dan oud-leerlingen naar de game. Het is een traditie in Amerika en het is groot gebeuren hier, met veel activiteiten eromheen.

Voor mij begon het allemaal op een mooie dinsdag, zo'n drie weken voor de homecoming game. Een jongen vroeg of ik al een homecoming date had en ik had er nog geen dus ik antwoordde met een 'nee, nog geen date'. Toen vroeg hij of ik het goed vond als hij mij ging vragen. (Dat was dus nog niet de officiële vraag maar gewoon een vraag om mij te vragen). Omdat het een leuke, aardige jongen was vond ik het prima. Diezelfde dag, drie uur later, had ik mijn tennisklas. Dus na omgekleed te hebben liep ik naar de tennisbaan toe en ik kwam daar vrolijk aanlopen totdat ik zag dat iedereen naar mij aan het kijken was. Ik keek voor me, en daar zag ik een jongen uit m'n tennisteam staan met z'n auto helemaal versierd en er stond iets in het Nederlands op z'n auto geschreven (geen idee wat) en met in z'n handen een poster of ik z'n homecomingdate wilde zijn. Ik stond daar, dus best wel heel awkward, met m'n hele tennisteam kijkend naar mij. Ik had die ochtend net ja gezegd tegen een ander en dat wist deze boy natuurlijk nog niet. Dus ik stond daar lekker awkward te staan en zei dat ik al een date had. Hij durfde me bijna niet aan te kijken en reed snel weg nadat ik de tennisbaan op liep. Logisch, want het was voor hem ook lekker ongemakkelijk.

De jongen waar ik dus wel ja tegen had gezegd is een football player. En omdat ik van football hou ben ik tot nu toe naar elke homegame geweest. Dus ook naar de homegame twee weken geleden. Er is een aparte studentsection, daar staan de meeste Tivy (mijn high school) leerlingen in. Super leuk is dat, want iedereen loopt te schreeuwen en alles en het is super gezellig. En als de game is afgelopen gaat iedereen aan de zijkant van het veld staan en dan lopen de footballplayers langs en ze geven iedereen een high five. Dus mijn date liep ook langs en toen hij bij mij langs kwam lopen pakte die snel een poster en hield die voor me en er stond op: 'Do you want to serve me the honor to be my homecoming date?' Hij had het versierd met tennisballen, en het was dan ook een leuke woordspeling haha.(zie foto)

Een paar weken voordat homecoming is worden er sweethearts gekozen. Er is een ‘sweetheart’ voor elk leerjaar. En blijkbaar was ik genomineerd voor senior sweetheart, want ik ben een senior. En op een dinsdag werd er door de school omgeroepen: ‘en de senior sweethearts zijn… David O’donnel en Fleur Fleischeuer’. Ik zat daar echt zo van ‘huh, wat gebeurt hier? Wat is dat? Waarom weet ik hier niets van?’. Maar blijkbaar had ik dus de meeste stemmen gekregen van de school en daarom was ik uitgekozen. Ik kende die David helemaal niet, hoewel het ook een senior was. Maar mijn school is zo groot dat het onmogelijk is om alle seniors te kennen haha.

De spiritweek is de week van homecoming. Elke dag heeft een thema, en het overlappende thema van de week was tv-series. Maandag was Beverly Hillbillies, dinsdag was het Once Upon A Time, voor woensdag Snoopydog, donderdag ben ik vergeten, en vrijdag, de grote dag was Blue Out. Omdat de kleur van mijn school blauw is. Het waren niet echt leuke thema's om voor te kleden, maar het idee was zeker leuk. Op donderdag was de parade. Het voelde als een soort van carnaval. Elke 'naschoolse club' had een eigen float. Er was dus een voor golf, band, voetbal, football, dans, tennis etc. Ik ging mee op de tennisfloat. We hadden een tennisbaan gemaakt in een aanhangwagen en we waren allemaal in het wit, zodat het Wimbledon leek. Zo reden we 30 minuten door Kerrville en langs de weg stonden allemaal mensen te zwaaien. Aan het eind van de parade hielden we een korte peprally als voorbereiding op de game vrijdag. We zongen de Tivysong, het volkslied en de cheerleaders deden wat.

En eindelijk was het dan vrijdag. Ik ging naar school en daar zag ik iedereen met mums en garters lopen. Dat is traditie hier, het is een soort van decoratie voor je homecomingdate. De mums zijn voor de meiden. En de garters voor de jongens. Ik dacht dat dat alleen voor tijdens de game was, dus ik had mijn garter voor m'n date lekker thuis gelaten tijdens school. Maar blijkbaar gaf iedereen het op school al aan elkaar zodat ze het elkaar konden showen. Mijn date had mijn mum dus ook al aan mij gegeven of school, en zo liep ik dan de hele dag daar (zie foto). Het is niet echt comfortabel, het is zwaar aan je shirt en het zit met alles in de weg hahaha. De schooldag was voor de rest best normaal, het was leuk dat iedereen een blauw shirt aan had, dat geeft echt een saamhorigheidsgevoel haha.

'S avonds was het eindelijk tijd voor de game. Ik moest er iets eerder zijn omdat ik mij moest voorbereiden voor de sweethearts ceremonie-achtig iets. En toen 10 minuten voordat de game begon moesten alle sweethearts het veld oplopen en toen stelden ze iedereen voor. Ook werd toen de homecomingking en queen gekozen.

Eindelijk begon de game, en natuurlijk wonnen we. We zijn nog undefeated. En deze week was de laatste game van het hele seizoen, en we hebben weer gewonnen. Wat betekent dat we het hele seizoen undefeated zijn. En dat betekend dat we naar de play-offs van de State-competition gaan. Dus gelukkig is het football voor mij nog niet voorbij!

Ik heb echt genoten van deze typische Amerikaanse traditie. Zou leuk zijn als we zoiets ook in Nederland hadden. Voor de rest gaat het hier super goed. Ik heb het echt leuk. En ik kan trouwens niet wachten tot thanksgiving (volgende typische Amerikaanse traditie). Oh en ik heb hier ook wat Nederlands geïntroduceerd. Stroopwafels. En iedereen vindt ze geweldig haha.

Groetjes uit het nog-altijd-warme Texas,

Fleur